Wieża. Jasny dzień

„Wieża. Jasny dzień.”, thriller psychologiczny, Jagody Szelc tegorocznej laureatki Paszportu „Polityki”. Na Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni film wyróżniono nagrodą za najlepszy debiut reżyserski oraz nagrodą za najlepszy scenariusz. Film został zakwalifikowany do prestiżowej sekcji Forum 68. Berlinale.

Na parę dni przed uroczystością Komunii Świętej – małżeństwo Mulę (Anna Krotoska) i Michała (Rafał Cieluch) z kilkuletnim dzieckiem Niną odwiedza niecodzienny gość: niewidziana przez rodzinę od lat młodsza siostra Muli – Kaja (Małgorzata Szczerbowska), która jest biologiczną matką dziewczynki. Czy Kaja będzie starał się odzyskać dziecko? Rodzinie jej zachowanie wydaje się co raz bardziej dziwne. Wokół także dochodzi do wydarzeń, które trudno wyjaśnić. Kościelna uroczystość się zbliża, a atmosfera między siostrami gęstnieje. Wkrótce ma się okazać, że istnieje inny ważniejszy powód, dla którego Kaja wróciła.

O filmie tak pisał Tadeusz Sobolewski:
W pozornie realistycznym filmie „Wieża. Jasny dzień” Jagody Szelc w małym górskim raju, w wiejskiej samotni, spotykają się dobrze sytuowane rodziny z dziećmi. Córeczka ma właśnie przystąpić do pierwszej komunii w miejscowym kościółku. Pyta mamę (która nie jest jej biologiczną matką), po co właściwie komunia święta. Również ksiądz, zdaje się, tego nie wie. Podczas mszy plącze mu się język, zaczyna mówić własnymi słowami. Świętość – ta oswojona, znana – wyparowuje, ustępując miejsca innym potęgom. Bohaterowie filmu jakby tego nie zauważali.

Od pierwszej sceny wiemy, że reżyserka prowadzi z nami rodzaj gry. Groza atakująca tych ludzi przybiera kształt rodem z klasycznych filmów. Jest tu coś z „Lśnienia” Kubricka i coś z „Melancholii” von Triera, ale też z „Dyskretnego uroku burżuazji”, gdzie bunuelowscy bohaterowie spacerują wśród horroru jakby nigdy nic. Nie chcą widzieć otchłani absurdu, która się przed nimi otwiera.

Dystrybucja w Polsce Against Gravity