Praktykant

Nominowana do Oscara i wielokrotnie nagradzana reżyserka Nancy Meyers (To skomplikowane, Lepiej późno niż później, Szeregowiec Benjamin) reżyseruje komediodramat na podstawie własnego scenariusza.

Bena Whittaker (Robert de Nio), 70-letni wdowiec odkrywa że emerytura nie jest wcale taka wspaniała. Dlatego wykorzystuje nadarzającą się okazję, aby wrócić do aktywnego życia i zatrudnia się jako starszy stażysta w redakcji strony internetowej poświęconej modzie, założonej i prowadzonej przez Jules Ostin (Anne Hathaway).

Filmy Nancy Meyer (Czego pragną kobiety, Lepiej późno niż później, Holiday, To skomplikowane) są cenione za zabawne, wzruszające i zawsze prawdziwe przedstawianie romantycznych związków — od zalotów, przez małżeństwo, aż do rozwodu i tego, co przychodzi później. Bohaterów jej filmów zawsze łączą więzy przyjaźni, która w Praktykancie stanowi główny wątek filmu.

Praktykant przygląda się również innemu elementowi życia, który kształtuje osobowość każdego z nas — pracy. Meyers podkreśla to w pierwszych słowach, które padają w filmie, cytując Freuda: Miłość i praca, praca i miłość. Nie ma nic innego. Myślę, że posiadanie celu i bycie docenianym to potrzeby równie podstawowe, jak kochanie i bycie kochanym — przyznaje reżyserka.

Jednak kiedy przeszedłeś na emeryturę, a miłość twojego życia odeszła, jaki masz cel i co możesz robić?  To dylemat, przed którym staje jeden z dwóch głównych bohaterów filmu — Ben Whittaker.