Koncert The Tiger Lillies

W cyklu: 18. Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part

Inauguracja 18. edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A PART.

Zespół THE TIGER LILLIES, ojcowie Brechtowskiego Kabaretu Punkowego, został założony w 1989 roku, a 20 lat później ich brzmienie wciąż jest najbardziej unikalne i oryginalne na rynku muzycznym. The TIGER LILLIES wyróżniali się od samego początku dzięki swemu charakterystycznemu brzmieniu i stylowi, a ich kariera, która rozpoczęła się w londyńskich pubach, ewoluowała od Piccadilly Theatre, poprzez uliczne muzykowanie, aż do Opery w Sydney. Jakiś czas później the TIGER LILLIES objeżdżali już cały świat, dając koncerty i uczestnicząc w różnych artystycznych i teatralnych projektach. Do kilku najbardziej znamienitych wydarzeń z ich kariery należą: Nagroda Oliviera, którą zdobyli za kultowy musical ‘Shockheaded Peter’ oraz nominacja do nagrody Grammy za album ‘The Gorey End’. W ciągu 19 lat swojej działalności zespół the TIGER LILLIES wydał 21 albumów, uczestniczył w wielu projektach i odbył tournee po świecie, nigdy nie przestając zaskakiwać, szokować i bawić publiczność swym unikalnym, dewiacyjnym stylem muzycznym.

Zespół THE TIGER LILLIES został założony przez Martyna Jaquesa, który między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia, mieszkał nad domem publicznym w londyńskim Soho i przez okno podglądał tętniący życiem półświatek tej dzielnicy. Dobre 10 lat zajęło Jacques’owi przeniesienie tego dziwnego półświatka w sferę sztuki, a w tym samym czasie szkolił się jako piosenkarz i tekściarz. W 1989 roku dostał swój pierwszy akordeon, a wkrótce potem powstał zespół THE TIGER LILLIES.

Na początku lat 90-tych THE TIGER LILLIES można było zobaczyć w londyńskich pubach, podczas występów na edynburskim Fringe Festival, w barach na terenie Czech oraz w barach sałatkowych w Szwajcarii, a także dających popisy uliczne w licznych miastach Europy. Martyn Jacques, pytany o niezwykły styl muzyczny zespołu, określa go jako Brechtowski Kabaret Punkowy. 20 lat później określenie to przyjęło się na tyle powszechnie, że THE TIGER LILLIES zaczęli się go wypierać.

Świat kreowany przez THE TIGER LILLIES jest mroczny, dziwny i wielobarwny, są w nim chwile głębokiego smutku, okrutnego, czarnego humoru albo niewysłowionego piękna. To unikalne‚ anarchistyczne, brechtowskie trio ulicznej opery  przemierza świat, grając utwory, które nie mają nic wspólnego z „pięknymi, blondwłosymi dziewczętami i chłopcami biegającymi ręka w rękę po łące“, by posłużyć się słowami założyciela zespołu, Martyna Jacquesa. Dlatego ich teksty dotyczą wszystkich mrocznych aspektów życia: od prostytucji, uzależnienia od narkotyków, po przemoc i rozpacz. Zespół THE TIGER LILLIES, zawsze z nutą wynaturzonego humoru i ostrej ironii „wytyka nas oskarżycielskim palcem: jak wy możecie się z tego w ogóle śmiać?”. Ich muzyka to połączenie przedwojennego, berlińskiego kabaretu, opery anarchistycznej i muzyki cygańskiej, w którym echem odbijają się głosy Bertolta Brechta i Jacquesa Brela. THE TIGER LILLIES szokują, bawią i dostarczają rozrywki na własny postmodernistyczny, wodewilowy sposób, dając swoje unikalne, obrazoburcze show, w którym nie ma granic nie do przekroczenia.

Martyn Jacques – wokal, akordeon, fortepian, ukulele
Martyn Jacques, jest założycielem THE TIGER LILLIES i znaczną część swych młodych lat spędził, mieszkając nad domem publicznym w londyńskim Soho. Jest muzykiem i piosenkarzem – samoukiem, gra (głównie) na akordeonie, fortepianie i ukulele oraz śpiewa charakterystycznym falsetem. Jego teksty traktują (w drastycznych szczegółach) o alfonsach, prostytutkach, narkomanach, nieudacznikach i innych podejrzanych typach. Tworzył muzykę do licznych przedstawień teatralnych w Wielkiej Brytanii i za granicą, m.in. do kultowego hitu na West Endzie ‘Shockheaded Peter’. Dzięki swej pamiętnej roli w powyższej sztuce, zdobył nagrodę Oliviera (Olivier Award) za Najlepszą Rolę Drugoplanową w Musicalu.

Adrian Huge – bębny, perkusja, zabawki
„James Joyce na bębnach”, wykrzyknął David Byrne, widząc Adriana Huge’a podczas pracy z THE TIGER LILLIES. Adrian pracował w sklepach mięsnych, w cukierniach, bankach, sklepach z motocyklami oraz jako niezbyt dobry, ale tani mechanik samochodowy zanim, w 1982 roku, debiutował jako współzałożyciel jedynego w Dover, surrealistycznego, teatralnego, jazzowo/pankowo/calypso komediowego zespołu: UNCLE LUMPY AND THE FISH DOCTORS. Formacja rozpadła się krótko po przybyciu do Londynu w 1989, co zbiegło się z powstaniem zespołu THE TIGER LILLIES i początkiem jego zamiłowania do grzmocenia w coraz mniejsze, zrecyklingowane bębny, zabawki oraz naczynia kuchenne. Gdy pojawił się raz w Czechach, by dać koncert, był przekonany, że czeka tam na niego pełen zestaw instrumentów perkusyjnych, a zamiast tego, zastał stos świeżo wypolerowanych przyrządów kuchennych. To go jednak nie zniechęciło i dał tamtego wieczoru niesamowity koncert, uzbrojony jedynie w garnki, patelnie i szpatułki. Przy swoim niezwykłym zestawie perkusyjnym Adrian wygląda jak skrzyżowanie współczesnej rzeźby i sklepu z zabawkami dla dzieci.

Adrian Stout – kontrabas, śpiewająca piła, wokal
Adrian Stout grywał bluesa, jazz, country oraz inne prymitywne formy muzyczne w różnych bardziej i mniej znanych zespołach w Wielkiej Brytanii, Europie, a nawet w Indiach i nagrał dwa albumy dla divy bluesa Dany Gillespie, zanim został zwerbowany do THE TIGER LILLIES na Edinburgh Festival w 1995 roku. Ten niegdyś poważny muzyk od tamtej pory zmienił się nie do poznania i można go zobaczyć, jak tańczy w skórzanych portkach, kocha się z nadmuchiwaną owcą lub przebiera za tanią prostytutkę. Od czasu do czasu można go było zobaczyć jak gra u boku Stuarta A Staplesa z Tindersticks. Adrian pracuje również z Sextonem Mingiem, wspólnie z którym napisał wszystkie utwory do płyty ‘Taste of Wood’. Płyta ‘Taste of Wood’ została nagrana, zmiksowana, wyprodukowana i zmasterowana przez Adriana i wydana w 2007 roku w wytwórni Crapping Clown, należącej do Adriana i Sextona.

UWAGA! Bilety z rezerwacji należy odebrać najpóźniej do 13.06.!

Na dole układ kawiarniany, miejsca nienumerowane.