Bezmiar..

L'immensità

W cyklu: KOK – Kobiety Oblegają Kino

Wyjątkowo osobista filmowa podróż w głąb siebie z olśniewającą rolą Penélope Cruz.

Rzym, lata 70. Rodzina Borghetti właśnie wprowadziła się do nowego mieszkania z widokiem na zachwycającą panoramę. Pozornie sielankowe życie Clary i jej męża podszyte jest powszednimi smutkami, poczuciem wyobcowania i samotności. Nie brakuje im pieniędzy, ale nie są już zakochani w sobie i nie potrafią się rozstać. Pełna młodzieńczej energii i figlarności Clara nie pasuje do świata sztywnych dorosłych, nudzi się w ich towarzystwie, zwykłe śniadanie zamienia w muzyczne show, a w czasie rodzinnych uroczystości woli spędzać czas z dzieciakami pod stołem.

Najstarsza córka Adriana dostrzega opresyjność ojca, jego liczne zdrady oraz samotność, która ogarnia jej matkę. Dzieciom brakuje uwagi ojca, Clarze miłości i zrozumienia męża. Napięcie w relacjach rodziny sięga zenitu i prowadzi do krytycznego momentu, gdy Adriana, korzystając z tego, że nikt w sąsiedztwie jej nie zna, zaczyna udawać przed innymi dziećmi, że jest chłopcem.

OD REŻYSERA:
Bezmiar to film, który chciałem zrobić przez całą karierę. Jest to zdecydowanie najbardziej osobisty z moich filmów, to moja podróż w przeszłość dzięki wspomnieniom, które czasem są bardzo wyraźne, a czasem zasnute mgłą. To moja percepcja czasów, które zdecydowanie należą do przeszłości, ale zostały poddane rewizji przez optykę dzisiejszych czasów.

Często centralnym punktem moich filmów jest rodzina. Zwykle jest to rodzina rozbita, problematyczna, a nawet dysfunkcyjna. Moim zdaniem Bezmiar to kulminacja tego motywu, który wykorzystywałem od dłuższego czasu. Eksploruję taki rodzaj rodziny, która nie jest ostoją, dzieci nie mają poczucia bezpieczeństwa, nie ma w niej miłości małżeńskiej, współpracy ani dojrzałych dorosłych, których można brać za wzór.

Akcja filmu rozgrywa się w Rzymie w latach siedemdziesiątych. Postanowiłem pokazać ten okres nieszablonowo i odnieść się do wspomnień z tego okresu. Poprosiłem wszystkich aktorów i członków ekipy, aby podzielili się swoimi wspomnieniami: zdjęciami rodzinnymi, polaroidami, wszystkimi rzeczami, które znamy z dzieciństwa. Powstał obszerny album rodzinny naszej ekipy, który stał się sercem i punktem wyjścia dla całego filmu. Stworzyliśmy mapę wspomnień, do której wracaliśmy w całym procesie planowania. Wizualnie ten film jest syntezą naszych przeszłości, naszych rodzin, miejsc, kolorów i nastrojów, które są tylko nasze.