Kino na kole, czyli Międzynarodowy Festiwal Filmów Rowerowych

Już wkrótce rusza pierwsza polska edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów Rowerowych KINO NA KOLE.

Zapraszamy wszystkich rowerzystów, sympatyków i sceptyków rowerowych do obejrzenia 13 krótkich filmów o różnych aspektach kultury rowerowej w tak odległych od siebie krajach jak Szwecja, Hiszpania, Niemcy, Portugalia, USA, Kanada, a nawet Kuba. Będzie dowcipnie, zabawnie, czasem poważnie, ale nigdy nie nudno. Ten sam zestaw filmów zobaczy publiczność niemiecka i rosyjska. A ponieważ rowerzyści nie zagrzewają zbyt długo miejsca na fotelach – nawet kinowych – po programie filmowym zapraszamy na energetyczne after party.

17:00 – Filmy:
Bendito Machine, Jossie Malis, Hiszpania, 2012 , 09:54 min.
Cycling Jura, Aleksandra Różańska, Polska, 2012, 02:24 min.
Cycologic, Emilia Stålhammar, Veronica Pålsson, Elsa Lövdin, Szwecja, 2016, 15:00 min.
Doored in Downtown, Sylvia Winkler/Stephan Köperl, Austria/Niemcy, 2003, 02:44 min.
8 Minute Deadline, Oval Image, Grecja, 2012, 07:49 min.
Fabric Bike, Laura Mensinga, Kirsten White, Kanada, 2011, 07:31 min.
Havana Bikes, Diego Vivanco, Ian Clark, Kuba, 2014, 05:20 min.
Pizza, Pasta und Chanti, Pflaelzer Klappverein, Clara Tille Berger, Niemcy, 2016, 03:02 min.
O Risco, Jose Pedro Lopes, Portugalia, 2010, 02:06 min.
She Builds, Jon Chew, USA, 2014, 04:20 min.
Cyclotrope Experiment, Tim Wheatley and Lee Chapman, Wielka Brytania, 2011, 02:27 min.
Man Who Lived on His Bike, Guillaume Blanchet, Kanada, 2012, 03:01 min.
Velo Mysterium, Jörn Staeger, Niemcy, 2013, 07:03 min.

20:00-23:00 – After party.
O dobrą atmosferę zadba osobiście – legenda ICFF – “DJ Mono”!
Urodził się w 1967 roku, dokładnie wtedy, kiedy United Artists pokazał Żyje się tylko dwa razy, piąty z filmów z Jamesem Bondem. Piosenka tytułowa wykonywana przez Nancy Sinatra stała się jednym z jego all time favourites. Dziewięć lat później, w 1976 roku Herr Mono za zaoszczędzone kieszonkowe kupił swój pierwszy winylowy singiel. Był to Die Roboter kultowej formacji Kraftwerk. I to te dwa utwory do dzisiaj wyznaczają granice jego muzycznego kosmosu.
Herr Mono gra wyłącznie muzykę filmową i telewizyjną od lat 60-tych do 90-tych, tylko na zasilanych bateriami monofonicznych adapterach Phillips, z którymi występował już w całej Europie.
Jako zdeklarowany rowerzysta, od 2007 roku Herr Mono na stałe związany jest z ICFF. Gernot Mühge, dyrektor Festiwalu, zapytany kim jest Herr Mono? – odpowiedział po prostu: “to jest nasz człowiek!”.
Nic dodać, nic ująć.