Festiwal, Koncert
HAŃBA!
W cyklu: 22. Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part
W 1931 roku na krakowskim Podgórzu powstała orkiestra podwórkowa. Nie była to jednak kolejna zwykła kapela, lecz orkiestra zbuntowana, śpiewem i muzyką piętnująca nieprawość, gwałt i wszelkie bezeceństwa otaczającej ją rzeczywistości międzywojennej Polski, która była o wiele bardziej skomplikowana, niż mogłoby się nam dzisiaj zdawać…
Zbuntowana orkiestra podwórkowa Hańba! jest muzyczno-literacką fikcją udowadniającą, że punk rock nie powstał na Wyspach Brytyjskich w hałaśliwych latach siedemdziesiątych, lecz stworzono go w burzliwych czasach II Rzeczypospolitej, które były nie tylko rozkwitem kultury, sztuki i techniki, ale również okresem niszczenia demokracji, autorytarnych rządów Sanacji i jej imperialistycznych zapędów. Czterech krakowskich muzyków przy pomocy podwórkowego instrumentarium (banjo, bęben, akordeon, tuba) oraz wsparciu międzywojennych poetów (Tuwima, Brzechwy, Broniewskiego) wciela się w wykreowane postacie i łączy muzyczne inspiracje (punkowe, folkowe, klezmerskie), aby stworzyć własną opowieść o tym najbardziej „literackim” okresie w historii Polski.
W 2014 roku zespół otrzymał nagrodę specjalną im. Czesława Niemena podczas 17. Festiwalu Folkowego Polskiego Radia „Nowa Tradycja”, przyznaną za „szczególną ekspresję i odwagę sceniczną”. Pierwsza płyta długogrająca orkiestry zatytułowana „Hańba!” ukazała się na początku 2016 roku. To koncept artystyczny także w warstwie graficznej, za którą odpowiadają Michał Sitkiewicz i Gabriela Szewczyk. Fotografie do albumu, które wykonano w szlachetnej technice mokrego kolodionu, powstały między innymi w więzieniu Świętego Michała w Krakowie (obecnie Muzeum Archeologiczne). Całość nawiązuje do dawnych „albumów przestępców”, a słowo wstępne przygotował doń Ziemowit Szczerek, który na wzmianki o orkiestrze zbuntowanej Hańba! natykał się niejednokrotnie w międzywojennej prasie…
Zespół tworzą: Andrzej Zamenhof (banjo, śpiew), Wiesław Król (akordeon, klarnet), Adam Sobolewski (bęben, grzebień, śpiew), Ignacy Woland (tuba, śpiew).
Na parterze układ kawiarniany (stoliki z krzesłami).