Film

Reż. Ken Loach

Obsada:
Robert Carlyle, Emer McCourt, Jim R. Coleman, Ricky Tomlinson

Wielka Brytania, 1995

95 min

10. Transatlantyk Festival: Riff-Raff

W cyklu: 10. Transatlantyk Festival

Riff-Raff pozwolił Kenowi Loachowi wrócić do opowiadania na ekranie ważnych, społecznych historii po dekadzie, gdy w rządzonej przez Margaret Thatcher Wielkiej Brytanii nie był w stanie realizować projektów fabularnych. I właśnie ten film zaczął znakomitą passę reżysera, która przyniosła m.in. Wiatr w oczy, Biedroneczkę, Biedroneczkę czy Słodką szesnastkę.
Akcja Riff-Raff rozgrywa się u schyłku urzędowania „żelaznej” premier. Grany przez mało jeszcze wówczas znanego Roberta Carlyle’a robotnik budowlany poznaje dziewczynę, która marzy o karierze piosenkarki. Oboje nie mają nic. Ale próbują wspólnie wyszarpać dla siebie jakąkolwiek perspektywę w kraju, który o najuboższych zapomina.
Za filmami Kena Loacha zawsze stały godziny przegadane z ludźmi o ich problemach, niepokojach, bolączkach. Reżyser wyprzedzał publicystów, zajmując się tematami bezdomności, niestabilności zawodowej, braku odpowiedzialności pracodawców za bezpieczeństwo pracowników, losem imigrantów. Jednak choć Riff-Raff pozostaje świadectwem epoki rosnących napięć społecznych, nie jest filmem przygnębiającym. Loach jest mistrzem obserwacji codzienności, ale nie brakuje mu poczucia humoru, czasem wręcz sztubackiego. Bo jak sam mówi: Im trudniejsze ludzie mają życie, tym bardziej szukają nadziei. W bogatych dzielnicach Londynu nie słychać śmiechu. A niech pan pójdzie na budowę! Spotka pan tam całą galerię barwnych postaci. Będzie jeden robotnik, który zawsze się spóźnia, inny, który myli się w obliczeniach, kolejny z wiecznymi problemami z żoną. I jeszcze ten, który w połowie spotkania towarzyskiego leży już pod stołem. A wszyscy jeszcze będą śmiać się z nadzorcy!

Reżyseria: Ken Loach
Scenariusz: Bill Jesse
Zdjęcia: Barry Ackroyd
Muzyka Stewart Copelnad
Montaż: Jonathan Morris
Obsada: Robert Carlyle, Emer McCourt, Jim R. Coleman, Ricky Tomlinson
Producent: Sally Hibbin
Produkcja: Parallax Pictures, Channel Four Films
Nagrody: Nagroda Fipresci na MFF w Cannes, Europejska Nagroda Filmowa w kategorii Europejski Film Roku